Ellendige jeuk en pijn
Met de aanvang van de herfst beginnen de eerste verschijnselen vaak weer, winterhanden en wintertenen. Witte stijve vingers met dikke rode bulten die ontzettend pijnlijk aanvoelen en ook nog eens jeuken. Tenen die rood, blauw, dik en stijf zijn en ook verschrikkelijk jeuken.
Wat zegt men dat je er tegen kunt doen
Hoeveel tips heb jij al gehad? Ik zelf kan ze bijna niet meer tellen. En helaas zat er niets tussen wat daadwerkelijk hielp. Totdat ik uiteindelijk bij de chirurg terecht kwam.
Mijn verhaal
Ik was denk ik een jaar of 8 toen ik voor de eerste keer tijdens de wintermaanden klaagde over jeukende tenen. Ik vond dat heel vervelend, lastig en ook pijnlijk. Toch gingen er nog wat jaren overheen voor ik daadwerkelijk voor deze kwaal de huisarts bezocht. Deze gaf toentertijd een prik, geen idee wat daar in zat, maar het leek wel wat te helpen. Dus het jaar daarop ging ik weer braaf de huisarts bezoeken om nog zo n prik te halen. Helaas werkte het deze keer niet en moest ik volgens hem maar vooral dikke sokken in de winter dragen en extra ruime schoenen. Ja zo ging dat in die tijd..
Als tienermeisje
Natuurlijk had ik als tienermeisje geen zin om extra dikke sokken te dragen en ook nog eens extra ruime schoenen dus ging ik op zoek naar andere middelen die tegen de jeuk en pijn zouden kunnen helpen. De vreemdste oplossingen kreeg ik te horen, van over je voeten urineren tot het insmeren met het vet van overleden katten (?). Ik kreeg een UvB straling therapie in het ziekenhuis enzovoort. Na enige tijd bezocht ik weer de huisarts omdat de pijn en jeuk inmiddels voor mij ondraaglijk werd en ik daarnaast ook last begon te krijgen van mijn handen.
Werken met winterhanden en lopen op wintervoeten
Tijdens het werken werd ik steeds vaker afgeleid door de pijn en de jeuk. Omdat ik het geld nodig had, me niet ziek wilde melden, durfde ik daar niemand mee lastig te vallen en nam voor de pijn veelvuldig paracetamol. Hele doosjes slikte ik. Niet erg gezond wel? Tot de dag aanbrak dat ik ziek werd, ziek van al die paracetamol en pijn.
Controlerend arts
Ik had me ziek gemeld en lag in bed, uitgeput van alle ellende toen ik een huisbezoek kreeg van een controlerend arts. Deze deed een beetje meewarig en wilde me meteen weer aan het werk sturen want wie blijft er nu ziek thuis voor een stel dikke jeukende tenen. Hij kon er zich geen voorstelling maken en had er waarschijnlijk ook nog niet vaak mee te maken gehad. Hij zag me als een aanstelster die gewoon thuis wilde zijn in plaats van te gaan werken.
Een van mijn gelukkigste dagen
Wat in eerste instantie leek op nog meer ellende bleek achteraf een juiste zet te zijn. Een zet richting volhouden tot er iets zou gebeuren wat mij wél zou kunnen helpen. Ik ging dus weer gedwongen aan het werk maar zoals verwacht kon ik het gewoon niet volhouden van de pijn en jeuk. Ik kwam weer thuis en werd per direct verzocht contact op te nemen met mijn huisarts ter controle. Mijn huisarts was met vakantie dus moest ik naar een vervangende huisarts en dat was mijn redding.
Een helpende huisarts
De vervangende huisarts luisterde naar mijn verhaal, zag en begreep mijn wanhoop. Ik was een jonge vrouw die het gevoel had geen kant meer op te kunnen. Hij had vaker van dit vervelende probleem gehoord en had hier zelfs al eens eerder met specialisten over gesproken. Hij wist me zelfs een succesverhaal te vertellen van iemand die van deze kwaal verlost was. Deze persoon was in behandeling geweest bij een specialist in het ziekenhuis. En naar deze specialist werd ik verwezen.
Specialist in winterhanden en wintertenen
Natuurlijk was deze arts geen gewone arts. Hij was een vaatspecialist. Want wat bleek, deze kwaal, winterhanden en voeten, ontstonden door een verkramping in de haarbloedvaatjes. Dit wetende was er ook een oplossing! Ik zou geopereerd kunnen worden. In het ziekenhuis zou een vaatspecialist een paar zenuwen die het samentrekken van de bloedvaten veroorzaakten, operatief kunnen doorknippen. Dit was natuurlijk geen kleine operatie maar voor mijn gevoel had ik geen andere keus en zou dit mijn redding wel eens kunnen zijn, dus ik ging er voor.
Na de operatie
In totaal verbleef ik een hele week in het ziekenhuis. De eerste dagen had ik veel pijn, de ingreep was heftiger dan ik verwacht had. Eenmaal thuis volgde er nog een paar weken therapie. Deze therapie was noodzakelijk omdat ze vanuit de buikzijde naar mijn rug gewerkt hadden en daardoor waren er allerlei blessures ontstaan. Deze konden gelukkig door de fysiotherapeut verholpen worden.
Nooit meer koude, pijnlijke en jeukende voeten
Voor mij nooit sinds de operatie geen jeukende tenen meer, nooit geen koude voeten meer 🙂 Bye bye wintertenen! Ideaal.
Winterhanden kunnen ook verholpen worden
Wel heb ik nog steeds last van winterhanden, ook hier is een operatie voor mogelijk alleen is deze nog een stuk ingrijpender en er kunnen hele nare bijwerkingen optreden. Dat heeft mij doen besluiten om deze operatie niet aan te gaan. Op het internet kun je als je googled naar winterhanden lezen dat er verschillende vaatverwijdende medicijnen worden aanbevolen, hiervoor moet je wel je huisarts raadplegen.